ཆོས་ཀྱི་སྡོམ་བཞི།
རྒྱུ་དང་རྐྱེན་འདུས་ནས་བྱས་པའི་ཆོས་རྣམས་མི་རྟག་པ་སྟེ་སྐད་ཅིག་སྐད་ཅིག་ནས་སྐྱེ་བ་དང་འཇིག་པའི་ཆོས་ཅན་ཡིན།།
ལས་དང་ཉོན་མོངས་ཀྱི་ཟག་པའམ་ཉེས་པ་དང་བཅས་པའི་ཆོས་གང་ཞིག་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རང་བཞིན་ཏེ་ཡིད་མི་བདེ་བ་སྟེར་བར་བྱེད།།
འཁོར་བ་དང་མྱང་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པ་སྟེ་བློས་ཕར་བཏགས་ཙམ་ལས་རང་ངོས་ནས་གྲུབ་པ་གང་ཡང་མེད་པས་བདག་མེད་པ་ཡིན།།
མྱ་ངན་གྱི་སེམས་ལས་འདས་པའམ་བདག་འཛིན་གྱི་འཁྲུལ་སྣང་གི་སྡུག་ངལ་མེད་པའི་སེམས་ནི་ཞི་བདེ་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན།།
The Four Condensations of Dharma
All that is created by causes and conditions is subject to instantaneous cessation and is impermanent.
All phenomena altered by karma and klesa have the nature of pain, which brings mental unhappiness.
All phenomena, whether in samsara or nirvana, are empty because they are only imputations of the mind and do not exist independently in the identity of the self, which is without self.
The state of mind free from the illusory view of the existence of the self, free from suffering, is ultimate peace.
ཆོས་ཀྱི་ལམ།
ཆོས་ཀྱི་སྙིང་དོན་གྱིས་འཁོར་བ་འདི་བཟང་པོར་འགྱུར་བར་བྱེད་པས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་གོ་འཕང་དང་མཉམ་གནས་ཐུབ་པར་དང་། སྡུག་བསྔལ་བདེ་བ་དང་མཉམ་གནས་ཐུབ་པར་དང་། སྐྱིད་པོ་དང་སྡུག་པོ་མཉམ་གནས་ཐུབ་པར་བཅས་བྱེད།
ཆོས་ནི་འཁོར་བ་ལས་བྲོས་བྱོལ་བྱས་ནས་འགྲོ་བའི་ཐབས་ལམ་ཞིག་མ་ཡིན་ལ། དེ་ལས་བཟློག་སྟེ་ཉིན་རེའི་འཚོ་བའི་ནང་འཁོར་བ་དེ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་གོ་འཕང་དུ་འགྱུར་བར་བྱེད་པའི་སྨན་རྫས་ཞིག་ཡིན།
འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐེག་པ་ཞེས་པ་གཞན་ཕན་གྱི་བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། ཉན་རང་གི་ཐེག་པ་ཞེས་པ་རང་ཉིད་ཀྱི་ང་འདི་ལ་ཞེན་ཆགས་མེད་པའི་བསམ་པ་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་བློ་དང་སྙིང ་རྗེའི་བསམ་པ་བཟུང་འབྲེལ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཞེས་པ་ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དང་དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྣམ་པ་གཉིས། གསང་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་ཞེས་པ་སྣང་སྟོང་རྟེན་འབྲེལ་རྟོགས་པའི་བློའི་མོས་པའམ་ཡིད་མོས་ཀྱི་སྟོབས་ཀྱིས་སྐད་ཅིག་ཉིད་དུ་མ་དག་པའི་སྣོད་བཅུད་རྣམས་དག་པའི་ཞིང་ཁམས་སུ་འགྱུར་བར་བྱེད་པའི་སེམས་ཀྱི་སྟོབས་སམ་བློའི་ནུས་པ་བཅས་ལ་ཆོས་ཟེར།
དེ་དག་གི་ཉམས་ལེན་ནི་རང་རང་གི་བློ་ནུས་དང་བསྟུན་ཏེ་ཐོས་བསམ་གོམས་གསུམ་གྱི་ཐབས་ལམ་འབད་བརྩོན་བྱེད་པས་གོང་གི་བློ་དེ་དག་མངོན་དུ་འགྱུར་བར་བྱེད་པ་དང་བློ་དེས་མི་ཚེའི་རྣ་འདྲེན་བྱེད་ཐུབ་པ་ལ་ཟེར།།
Dharma path
An essential Dharma will make samsara easier to experience with nirvana, suffering with happiness, and joy with pain.
Dharma is not a way to escape samsara, but rather an ingredient for transforming samsara into nirvana in daily life.
Dharma has various means and methods, such as Lokayana, which is an attitude of genuine altruism, Sarvakayana and Sautrantikayana are the mind of non-attachment to the Self with the realization of altruism and compassion, Mahayana is the mind of the two Bodhicittas (Ultimate and Conventional) and Tantrayana is the mind of the realization of the interdependence between the reality of appearance and the nature of emptiness, which is capable of instantly transforming an impure personal world into a pure personal realm through the power of imagination and visualization.
The practice of Dharma consists, depending on the different abilities of individual practitioners, in adopting any form of Dharma through study, contemplation and meditation. With this knowledge one can experience achieving the above mental states, the Dharma qualities, which become a guide for one's daily life.
ཉམས་ལེན།
ཆོས་ཀྱི་ཉམས་ལེན་བྱ་འདོད་པས།།
ཆོས་ཀྱི་གོ་དོན་འཚོལ་བར་བྱོས།།
ཆོས་ཀྱི་གནད་དོན་ཤེས་པར་བྱོས།།
ཆོས་ཀྱི་སྙིང་པོ་གོམས་པར་བྱོས།།
ཆོས་ནི་འཇིག་རྟེན་གྱི་སྙིང་པོ།།
ཆོས་ནི་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཁྱབ།།
ཆོས་ནི་སེམས་ཀྱི་རྩ་བ་སྟེ།།
ཆོས་ནི་འཁོར་འདས་མཉམ་བྱེད་ཡིན།།
ཆོས་ཀྱི་ཉམས་ལེན་བྱ་འདོད་པས།།
སྐྱེ་འགྲོའི་སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པར་བྱོས།།
མི་རྟག་འཁོར་བའི་རང་བཞིན་བལྟོས།།
སྣང་སྟོང་རྟེན་འབྲེལ་བལྟ་བ་གོམས།།
འགྲོ་ཀུན་སྙིང་རྗེས་ཁྱབ་པར་བྱོས།།
བྱང་ཆུབ་སེམས་མཆོག་བསྐྱེད་པར་བྱོས།།
བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་གཉིས་བསྐྲུན།།
ཆོས་ཀུན་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་བསོམས།།
དགེ་བ་དེས་གཙོས་རང་གཞན་གྱི།།
དུས་གསུམ་དགེ་བ་ཇི་སྙེད་པ།།
འགྲོ་བ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་དང་།།
བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་རྒྱུ་རུ་བསྔོས།།
སེམས་ཀྱི་ཞི་བདེ་ཐར་པ་སྟེ།།
སེམས་ཀྱིས་བསྐྲུན་ཅིང་སེམས་དུ་གནས།།
སེམས་སྟོང་དབྱེར་མེད་བདེ་བ་ཆེ།།
སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་ཡོན་ཏན་མཆོག།
Practice
For those who want to practise the Dharma,
One has to seek for the understanding of the Dharma,
One must have knowledge of the meanings of Dharma,
One has to meditate on the essence of the Dharma.
Dharma is the very essence of the universe.
Dharma covers the whole of sentient beings,
Dharma is the root of the mind,
Dharma is equalising between Samsara and Nirvana.
Those who wish to practice the Dharma,
one must understand the suffering of all beings,
comprehend the impermanent nature of samsara,
and meditate on the view of interdependence between appearance and emptiness.
Cultivate a heart of compassion towards all beings,
Practice of the supreme heart of bodhicitta,
Practice the accumulation of wisdom and merits,
Meditate on all things as an illusory reality.
Dedicate azioni positive, sia vostre che di altri, per
sia le vostre che quelle degli altri dei tre tempi, per
beneficio di tutti gli esseri senzienti e per la
causa della grande illuminazione.
Nirvana is a state of mind characterised by peace.
It is a product of the mind remaining within the mind.
The bliss of the union of mind and emptiness,
This is the highest quality of all sentient beings.
མི་ཚེའི་གདོང་ལེན་དང་ངེས་བརྟན།
མི་ཚེ་ནི་གདོང་ལེན་མང་པོ་བྱེད་དགོས་པའི་གནས་སྟངས་དང་ཡ་མཚན་གྱི་གནས་སྟངས་མང་པོ་ཡོད་པའི་ལས་ཀྱིས་བསྐྲུན་པའི་འཁོར་བའི་ལམ་ཐག་རིང་མོ་ངེས་བརྟན་མེད་པ་མི་རྟག་པའི་རང་བཞིན་ཅན་དང་རྒྱུས་མེད་ཀྱི་ཡུལ་གང་ཞིག་དུ་འབྱོར་གྱི་ཡོད་པ་ཡང་མི་ཤེས་པའི་འགྲུལ་ཞུད་ཞིག་ཡིན། འོན་ཀྱང་མི་ཚེའི་ནང་ངེས་བརྟན་ཡོད་པ་ཞིག་ནི་སེམས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལོངས་སུ་སྤྱད་ནས་ད་ལྟ་བའི་སྐད་ཅིག་འདིར་ཟབ་མོ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་དྲན་ཤེས་དང་རྩེ་གཅིག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་ཞུགས་ནས་ཞི་བའི་དབྱིངས་སུ་མུ་མཐའ་མེད་པར་གནས་ཐུབ་པ་དེ་ཡིན་ནོ།།
The challenge and certainty of life
Life is full of challenges and surprises as we journey through samsara, which is determined by karma. We travel a long and uncertain path conditioned by impermanence, without knowing where it will take us. The only certainty is the great quality of mind, one can enter into the practice of the Mindfulness of profound samadhi and awareness of the present moment, which can lead to living in infinite peace in dharmadatu.
ནམ་དུས་བཞི་དྲན།
དབྱར་ཀ་ཚ་བའི་དུས་སུ་དགུན་དུས་དྲན།།
དགུན་ཀ་གྲང་བའི་དུས་སུ་དབྱར་དུས་དྲན།།
དཔྱིད་ཀ་རླུང་ཚུབ་དུས་སུ་སྟོན་དུས་དྲན།།
སྟོན་ཀའི་མཁའ་རླུང་ཆ་མཉམ་རྟག་དུ་འདོད།།
སྐྱིད་པའི་དུས་སུ་སྡུག་བསྔལ་དྲན་པ་དང་།།
སྡུག་པའི་དུས་སུ་བདེ་བ་དྲན་པ་དང་།།
དགའ་སྡུག་ཆ་མཉམ་སྐབས་སུ་་བཏང་སྙོམས་དྲན།།
སེམས་ཀྱི་རང་ཆོས་བཏང་སྙོམས་བདེ་བ་ཐོབ།།
དྲན་པའི་སེམས་འདི་སྙམས་པར་མ་བཞག་ཚེ།།
དྲན་པ་དེ་ཉིད་མི་བརྟན་སེམས་སུ་འགྱུར།།
དྲན་པས་འདོད་པའི་འཚོར་བ་རྒྱུན་མཐུད་སྟེར།།
དྲན་པ་འཁྱམ་པོ་གར་སོང་གར་འགྲོ་མེད།།
ཤེས་བཞིན་མེད་པའི་དྲན་པ་རྐྱང་པ་དེ།།
གྲུ་མཁན་མེད་པའི་ཆུ་ནང་གྲུ་ཆེན་འདྲ།།
ཤེས་བཞིན་སེམས་ཀྱི་གྲུ་མཁན་ཆེན་མོ་སྟེ།།
དྲན་པ་སྙམས་པར་འཇོག་མཁན་དགེ་སྐོས་ཡིན།། །།
MINDFULNESS OF THE FOUR SEASONS
While in the summer one misses the winter,
While in winter one misses summer,
While in autumn one misses spring,
While in spring one misses the mild autumn.
While in a moment of joy one feels the detachment from suffering,
Whereas in a moment of sorrow one feels the absence of happiness,
Whereas in a situation of equality between sorrow and happiness one feels the lack of equanimity,
Then one attains the joy of equanimity as the natural Dharma of the mind.
When consciousness is not in contemplation,
consciousness itself becomes the mind of agitation,
Consciousness is constantly feeding various desires,
An agitated consciousness wanders without awareness.
A mere consciousness without the quality of mental alertness
is like a boat in the water without a captain,
Mental vigilance is like a great captain,
Consciousness can be brought to contemplation.